اوجقار کندلرده قوجا بیر ایت وار
هر گئجه آی ایشیغینا آغلایار
او ایتین داریخماسییام
(معادل نه چندان خوب فارسیش:
تو یه روستا دورافتاده، یه سگ پیر هست
که هر شب زیر نور مهتاب گریه می‌کنه
من، دلتنگی اون سگم)
مولانا میگه
تویی کامل منم ناقص، تویی خالص منم مخلص
تویی سور و منم راقص، من اسفل تو معلایی
تی ام بکس میخونه
بذار بهت اعتماد بنفس بدم
کاملی کاملی، من نقصتم
از وقتیو دمو آلبوم دراومد می‌دونستم قراره از این آهنگ خوشم بیاد. مخصوصا اونجاش که میگه:
تو برگزیده نبودی، قبول کن که نبودی
قبول کن که رسولی، بدون معجزه هستی
بلند مسئله هستی، ولی بدون کتابی
...
دلیر ماندی و نان را
به خون زدی که نمیری
به هرزه پا ندواندی
...
نه به این جرم که حیوان پلیدیست بد است
و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است
طفل معصوم به دور سر من میچرخید
به خیالش قندم
یا که چون اغذیه مشهورش تا به آن حد گندم
ای دو صد نور به قبرش بارد
مگس خوبی بود
من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد
اونی که رو نداشت، تو داشت ولی می‌دونست چشه
مدام با خودش گفت از این بدتر هم می‌تونست بشه
هی فکر میکنم که چگونه؟ چرا؟ چطور؟
من سال‌هاست گریه نکردم، شما چطور؟
من سال‌هاست عاشق چشمی نبوده‌ام
حالا نگاه کن منِ پر ادّعا چطور-
برگشتم از غرورم و با چشم‌های خیس
-ساکت نشسته‌ام که بفهمم تو را چطور
وصفت کنم الهه پنهان میان شعر
شیطان بخوانمت؟ نه… فرشته؟ خدا چطور؟
این کوچه‌ها به غربتم اقرار می‌کنند
این‌ها که دیده‌اند به دیوارها چطور…
هی فکر میکنم که چه شد عاشقت شدم؟
هی فکر میکنم که چرا؟ کی؟ کجا؟ چطور؟
+ چقدر زیبا سه تا بیتو بهم وصل کرده :)
رادیوبلاگی‌ها به مناسبت روز حافظ برای وبلاگا فال گرفتن. برای من هم فال گرفتن. قرار این بود که وبلاگا هم دکلمه شعرشون رو بزارن تو وبشون. الوعده وفا :)) با تشکر از زحمات بچه‌های رادیو و کسایی که تفسیر کردن شعرو :)) متن شعر تو ادامه مطلب هست
این شما و این دکلمه شعر :
گر تیغ بارد ، در کوی آن ماه / گردن نهادیم ، الحکم لله
ما را به رندی ، افسانه کردند / پیران جاهل ، شیخان گمراه
جانا چه گویم ، شرح فراقت / چشمی و صد نم ، جانی و صد آه
مهر تو عکسی بر ما نیفکند / آیینه رویا ، آه از دلت آه
حافظ چه نالی ، گر وصل خواهی / خون بایدت خورد ، در گاه و بی‌گاه
+ با صدای ساز و شخص شخیص سیامک آقایی بشنوید
+ شعر، ترکیبی از چند غزله.
گفت
میشه پشتشو برام بنویسین ؟
عکسو بهم داد و پشتش نوشتم
دوست همان بِه ک بلا کَش بود
عود همان بِه ک در آتش بود
عکسو بهش دادم . چرخوند و خوند
دوست همان به ک ... چی ... بلاک اش بود ؟
خندیدم و گفتم
بلاااا کش . بلاک اش چیه دیگه ؟؟
ای کـه چـون رخ می‌‌نمایی آفـتاب آیـد برون
آن چنان مستی که از چشمت شراب آید برون
زلفکانت خـود حجابی بـر نگاهت می‌کـشد
وای از آن روزی که زلفت از حجاب آید برون
آن که می‌گوید دوام عالم از بی بند و باری شد خراب
گیسوانت را رهـا کن خود خـراب آید برون
آن که می‌گوید صبوری کن بهشت از آن ماست
هـر کجا رخ می‌‌نمایی با شـتاب آید برون
زاهد از اندوه رسوایی به رخ دارد نقاب
ور نه پیش دیگران خود بی نقاب آید برون
گوئیا در خواب غفلت مانده اند اصحاب کهف
پس تو رخ بنما که این عالم ز خواب آید برون
همای
اگر برای ابد ، هوای دیدن تو
نیافتد از سر من ، چه کنم ؟
هجوم زخم تو را ، نمی کشد تن من
برای کشته شدن ، چه کنم ؟
هزار و یک نفری ، به جنگ با دل من
برای این همه تن ، چه کنم ؟
این قسمتشو خیلی دوست دارم ...
راز خوشبختی من ، خفته در قلب من است
تو کجا میگردی ؟ قلب من ، این وطن است
خاک مادرزادی ، خانه اجدادی
این وطن ارثیه پشت در پشت من است
هیچ ابرقدرتکی ، مرد تسخیرش نیست
زن اگر تهمینه ، مرد اگر تهمتن است
گریه ها کرده وطن ، تاب آورده وطن
مام پر درد وطن ، مادری شیرزن است
قلب من ! خانه ی من ، خانه زخم به تن
خسته ام از جانی که گرفتار تن است
من به مرگ آگاهم ، مرگ را میخواهم
هم وطن ها راهم ، دشمن آتش زدن است
Temptation in my heart
I'm burning, I fall apart
When the night falls
My heart calls for love and devotion
بعضی وقتا فک میکنم ک بقیه آدما مثل کورهای داستان فیل و کوران هستن و من ، یه فرد بینا اما لال که حقیقتو دارم می بینم ولی نمیتونم به بقیه بگم . ینی یه چیزی تو مایه های
من گنگ خواب دیده و عالم تمام کَر
من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدنش
...
ولی این روزا نمی مونن و می گذرن
یه روزی باز صدای خنده هامو همه می شنون
این جملات دقیقا حس الانمه
دعوت میکنم از عارفه خانم ، هلما خانم و نرگس خانم
هر شب از آرزوی تو
در تب ماه روی تو
در خم و تااااااااااااااااب مــــــــــــــــــــــوی توووووو
مست و خرااااب
مست و خرااااب
مــــــــست و خوااااب
ســـــوی سراب
جام شرااااااب
باده ناااااااااب
مست و خواااااب
جام شراااااب
....
تو را با غیر می بینم ، صدایم در نمی آید
دلم می سوزد و کاری ز دستم بر نمی آید
شبان آهسته می گریم که شاید کم شود دردم
تحمل می رود اما شب غم ، سر نمی آید
چه سود از شرح این دیوانگی ها ، بی قراری ها
تو مه ، بی مهری و حرف مَنت باور نمی آید
ز دست و پای دل برگیر این زنجیر جور ای یار
که این دیوانه گر عاقل شود دیگر نمی آید
فراق از عمر من می کاهد ای نامهربان رحمی
خدارا از چه بر من رحمت ای کافر نمی آید
هی مگو که قارقار می کند
تو زبان زاغ را نخوانده ای
عاشق است و یاریار می کند
محمدشریف سعیدی
آروم می خندی ، باز عاشقت میشم
زخم هامو می بندی ، باز عاشقت میشم
چشات مهتابه ، دستات آتیشه
اینجا کنار تو ، دنیا تموم میشه
از گریه ها خالی ، تو حال خوشحالی
انگار جهان هیچه ، عطرت که می پیچه
آروم می خندی ، باز عاشقت میشم
زخم هامو می بندی ، باز عاشقت میشم
رابطه من و تو ، من و تو ، خاصه
دروغایی ک میگن ، فک نکنی راسته